Κέας εικόνες συνέχεια

Η Κέα σε εικόνες

Αναμνήσεις και χρώματα από το νησί της Κέας

♫ ♪ ♫ Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου ♫ ♪ ♫

Πολύ καλή η ιδέα της φίλης μας  Joan Petra  να γράψουμε για κάποιο ταξίδι μας. Η κάθε μικρή βόλτα αλλά και ένα μεγάλο ταξίδι κάθε φορά με κάνει να είμαι σε καλή και ευδιάθετη κατάσταση. Σαν τοξότης που είμαι αγαπώ κάθε τι που με παρακινεί να φύγω μακριά από τον χώρο μου, να βρεθώ στην εξοχή και  κοντά στην αγαπημένη μου θάλασσα. Επιτέλους Παρασκευή λέω στον σκύλο μου γυρίζοντας το απογευματάκι από την δουλειά. Βέβαια δεν το συζητάω, ήταν αμέσως έτοιμος στην πόρτα και με το λουρί της βόλτας στο στόμα του. Έκανα μικρές ετοιμασίες και παίρνοντας τα απαραίτητα για μένα και την τροφή του κυρίου… αμέσως έτοιμος, βγήκα από το σπίτι. Πριν κλειδώσω είχε φτάσει στο αυτοκίνητο και περίμενε να μπει μέσα. Ένα κάθισμα εγώ, τρία ο κύριος πίσω. Αναγκάστηκα να τον δέσω σε ένα δέντρο για να βάλω το κάλυμμα των καθισμάτων, πριν μπει μέσα. Η κατεύθυνση μας είναι προς στην ευρύτερη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας. Ο δρόμος δεν έχει υπερβολική κίνηση, την ώρα που συνήθως ξεκινάω για εκεί, γι αυτό μετά  από δυο ώρες φτάνω με ασφάλεια και χωρίς άγχος. Μπαίνω στον κήπο και μετά που κλείνει η πόρτα πίσω από το αυτοκίνητο ο … κύριος είναι ελεύθερος για τις επόμενες μέρες να κάνει τις βόλτες του και να πάρει μυρωδιές, sms και mms, από άλλα ζωάκια που πιθανώς πέρασαν από τον χώρο. Το ίδιο βράδυ θα συναντήσω τους γείτονες και φίλους μου για να πάμε μια μικρή βόλτα με την βαρκούλα 

με πανί που έχουν για να δούμε το ηλιοβασίλεμα στον αγαπημένο μας φάρο. 

Την άλλη μέρα θα περάσω από τον φίλο μου ψαρά 

 

 

για να πάρω ότι κατάφερε να πιάσει με τα δίχτυα του και το απόγευμα θα είμαι στην παραλία με την 

πολυθρόνα μου. Όμως όλα τα ωραία τελειώνουν γρήγορα και η ώρα της επιστροφής μας έφτασε. Ο … αμέσως έτοιμος πρώτος περιμένει να του ανοίξει ο… μπάτλερ την πόρτα.

Έθιμο Γαλλίας για το Πάσχα

Καλό Πάσχα

Υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι οι καμπάνες εγκαταλείπουν όλες τις πόλεις της Γαλλίας και πηγαίνουν στη Ρώμη, για να πάρουν την ευλογία από τον Πάπα.  Έτσι δεν υπάρχει καμιά καμπάνα  για να ηχήσει στις εκκλησίες καθ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Όταν έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους, επιστρέφουν από τη Ρώμη, ευλογημένες κι έχοντας μαζί τους πασχαλινά αυγά, που τα σκορπάν στους κήπους και τα περιβόλια, πριν ξαναπάρουν τις  θέσεις τους στα καμπαναριά για να  αρχίζουν να ηχούν την Κυριακή χαρμόσυνα φέρνοντας το νέο της Ανάστασης.

 Τα παιδάκια αναζητούν τα αυγά στην εξοχή. 

 Τι λέτε θα μπορέσουμε να βρούμε και εμείς εδώ το αυγό μας ;

 

Μικρολίμανο - Πειραιάς

Θωρηκτό Γ. Αβέρωφ

Η  κυβέρνηση  Κυριακούλη Μαυρομιχάλη έδωσε 23.650.000 δρχ. για την απόκτησή του. Οι 8.000.000 χρυσές δρχ. προέρχονταν από το 20% της συνολικής κληρονομιάς του Γεωργίου Αβέρωφ, που παραχώρησε με τη διαθήκη του στο Ταμείο Εθνικού Στόλου το έτος 1899 χρονολογία  δημοσίευσης της διαθήκης του, που όριζε ότι το ποσό αυτό διατίθεται για την ναυπήγηση πολεμικού πλοίου που θα φέρει το όνομά του και θα χρησιμοποιείται ως Εκπαιδευτικό πλοίο και "Σχολή Ναυτικών Δοκίμων". 

Το «Γ. Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου (27 Φεβρουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο) 1910 και την 11 Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στο Φάληρο, όπου έγινε δεκτό από τους Έλληνες με ενθουσιασμό. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους, αλλά και στον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Τον Οκτώβριο του 1912, με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, το «Αβέρωφ», επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Κατέλαβε τη Λήμνο και στον όρμο του Μούδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου.

 Όμως το πλοίο είχε ‘γεράσει' και το 1952 διατάχθηκε ο παροπλισμός του. Από το 1956 μέχρι το 1983, το Θωρηκτό βρέθηκε πρυμνοδετημένο στον Πόρο. 

Το 1984 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει ως μουσείο πλέον και έτσι, μετά από τριάντα χρόνια στο περιθώριο, το Θωρηκτό ξεκίνησε τη νέα του πορεία.

 Την ίδια χρονιά το πλοίο ρυμουλκήθηκε από τον Πόρο και κατέληξε στο Φάληρο.

 
 

Πρωταπριλιά

Καλό μας μήνα 

 

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Γαλλία της εποχής του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και πρωτοχρονιά  έγινε  η  1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο. Το έθιμο αυτό ήρθε και στην Ελλάδα και διαφοροποιήθηκε αποκτώντας μια ελληνική χροιά. Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά.