Αγριοκαστανιά - Aesculus hippocastanum

Η αγριοκαστανιά σαν δέντρο μοιάζει με την γνωστή μας καστανιά, αλλά οι καρποί της βρίσκονται σε σφαιρική κάψα με μεγάλα αγκάθια. Έχουν μεγάλη τοξικότητα και επικίνδυνα για τον άνθρωπο στοιχεία, που μπορούν να προκαλέσουν εμετό και γαστρεντερικές διαταραχές. Στην φαρμακευτική χρησιμοποιούνται λόγω των συστατικών τους για την φλεβική ανεπάρκεια, ανακουφίζοντας από πόνους, οιδήματα στα πόδια, κιρσούς και αιμορροΐδες. Στα άλογα δε που πάσχουν από αναπνευστικά προβλήματα, τους δίνουν αγριοκάστανα, γι αυτό τα συναντάμε και με την ονομασία ιπποκάστανα.

Τζιτζιφιά - Elaeagnus angustifolia

Η Τζιτζιφιά, ή μοσχοϊτιά είναι καρποφόρο δένδρο, αλλά και φυλλοβόλο, με δίχρωμα φύλλα σαν της ελιάς. Τα άνθη της βγάζουν ένα ευχάριστο λεπτό άρωμα  που διαχέεται σε μεγάλη έκταση. Η καταγωγή της είναι η  Ασία. Με τα φύλλα, τις ρίζες, τα άνθη και τους καρπούς της φτιάχνουν φάρμακα γιατί έχουν θεραπευτικές ιδιότητες και θεραπεύουν πολλές αρρώστιες, από πονόλαιμο έως εγκαύματα και από νευρίτιδα έως αϋπνία. Φτιάχνουν δε με τους καρπούς στην Κίνα μαρμελάδες, καραμέλες, γλυκά και τουρσί. 

Εδώ την βρήκα σφιχταγκαλιασμένη με ένα Αλμυρίκι.

Κρόκος - Crocus sativus

Ο κρόκος είναι από τα ωραιότερα αγριολούλουδα της ελληνικής φύσης. Ανθίζουν σχεδόν ολόκληρο τον χρόνο, αρχίζοντας το φθινόπωρο από τα νότια και τα χαμηλά για να συνεχίσουν χειμώνα, άνοιξη και το καλοκαίρι στα ψηλά βουνά. Το ταξίδι του κρόκου είναι αρκετά μεγάλο μέχρι να φτάσει στην πατρίδα μας. Ξεκίνησε από την Μεσοποταμία, το Κασμίρ, την Ιωνία, αλλά και για πολλά χρόνια ήταν είδος συναλλαγής σε χώρες της Ασίας. Στην Αίγυπτο η βασίλισσα Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε τον κρόκο για τα καλλυντικά της αλλά και οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν το κρασί τους με αυτόν. Κατά την εποχή του Μίνωα στην Κρήτη είναι οι πρώτες αναφορές της παρουσίας του στον Ελλαδικό χώρο. Άνθη του κρόκου κοσμούσαν τοιχογραφίες στα μινωικά ανάκτορα. Ο κρόκος ήταν και είναι σημαντικό φυτό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, αλλά και για την χρωστική του ικανότητα. Εδώ λουλούδια κρόκου από την ευρύτερη περιοχή της Αττικής γης.

Λόφος Λιάδας - Μαρκόπουλο Μεσογαίας

 Από το Λαύριο προς Αθήνα στο ύψος της διασταυρώσεως προς τις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού κέντρου Ιππασίας, δεξιά συναντάμε τον λόφο της Λιάδας.  Επάνω σε αυτόν δεσπόζει ένας πύργος που είναι μια  τετράγωνη κατασκευή, με  2 ορόφους και το ύψος 8,5 μέτρα. Πριν χρόνια βέβαια ήταν σε καλύτερη κατάσταση, είχε 3 ορόφους και επάλξεις. Επειδή όμως βρισκόταν πολύ κοντά σε κατοικημένη περιοχή, χρησιμοποιήθηκε από τους κατοίκους σαν οικοδομικά υλικά για να κτίσουν  φθηνά τα σπίτια τους.

Ο πύργος ήταν μέρος ενός δικτύου πύργων που είχαν  οπτική επικοινωνία μεταξύ τους. Το δίκτυο εξασφάλιζε την άμυνα και την έγκαιρη ειδοποίηση σε περιπτώσεις εχθρικών επιδρομών.

 Γύρω από τον πύργο υπάρχουν άλλες 3 εκκλησίες ερειπωμένες, από τις οποίες  η μια είναι κτισμένη πάνω σε αρχαίο ναό.

Στο ίδιο λόφο υπάρχει και το εκκλησάκι των Ταξιαρχών.