Κυριακάτικη βόλτα μας έφερε στην παραλία της Κακής Θάλασσας,
που βρίσκετε στο νοτιoανατολικό τμήμα της Αττικής.
Κατά την Ελληνικής Μυθολογίας όταν οι βάρβαροι επιτέθηκαν
στην Ελλάδα, ο Δίας και ο Άδης έσυραν τις ακτές της στεριάς, ώστε να μπορούν να
μιλάνε και άφησαν το νερό της θάλασσας στη μέση. Όταν οι βάρβαροι έκαναν
επίθεση στην Ελλάδα από αυτό το σημείο, η κατάσταση ήταν τραγική γιατί ο αριθμός
των πολεμιστών τους ήταν πολύ μικρότερος αλλά και τα πλοία των εχθρών ήταν ποιο
επιβλητικά των ελληνικών. Τότε ο Δίας και ο Άδης, ζήτησαν την βοήθεια του Ποσειδώνα να στείλει
κύματα μεγαλύτερα από τα πλοία των βαρβάρων. Έτσι κατάφεραν να νικήσουν οι
Έλληνες με την βοήθεια των Θεών. Από τότε η θάλασσα στην περιοχή αυτή της
Κερατέας ονομάστηκε Κακιά Θάλασσα.
Ο κάθετος βράχος στην αριστερή πλευρά είναι κατάλληλος για αναρρίχηση.
Στο δεξιό λόφο και πάνω από τον οικισμό υπάρχει
μοναστήρι παλαιοημερολογιτών, που η ιστορία του είναι θλιβερή, μια που
για πολλά χρόνια λειτουργούσε σαν σανατόριο. Η …αγία ηγουμένη στο όνομα της Παναγίας
ασκούσε εξουσία βασανισμού τόσο στους τροφίμους όσο και στα παιδιά τους,
αρπάζοντας τις περιουσίες τους. Ήταν υπεύθυνη για το θάνατο 150 ατόμων. Ήθελα να ήξερα δεν μπορούσε η Παναγία αν
υπήρχε να την κάψει αυτή και τους συνεργούς της και να γλύτωναν τόσες αθώες
ψυχές;
Σήμερα λειτουργεί πάλι σαν μοναστήρι με την επιβλητική
επιγραφή προ της μονής στο όνομα της Παναγιάς Πευκοβουνιογιατρίτησσης. Ομολογώ
πως αν ήξερα για τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί δεν θα περνούσα ούτε από έξω.
Αλλά και στα νεότερα χρόνια πάλι επεισοδιακή είναι η
κοινότητα των καλογραιών
Προφανώς είχαν κάμερες και είδαν ότι φτάσαμε γιατί μας άνοιξαν
την πόρτα πριν την κτυπήσουμε. Ο περιβάλλον χώρος τεράστιος, καθαρός με αρκετά
δέντρα και πολλά είδη λουλουδιών. Μια ευγενική καλόγρια μας έδειξε που έπρεπε να
πάμε για να προσκυνήσουμε αλλά κάποια μοναχή μας ακολουθούσε από μακριά.
Φτάνοντας στην εκκλησία δεν μας επέτρεψαν φωτογραφίες. Η εκκλησία είναι στα
πρότυπα των ναών των Ιεροσολύμων, σκοτεινή, καταθλιπτική θα έλεγα, γεμάτη με
χρυσά στολίδια και παντού παντού αγιογραφίες. Μια αμαθής καλόγρια, με μουστάκι και γένια μας
εξήγησε για τα θαύματα κατά καιρούς της Παναγίας, η πρώτη που μας έδειξε, έσωσε
το μοναστήρι από φωτιά των Γερμανών, η δεύτερη, οδηγούσε τους Έλληνες
στρατιώτες στον πόλεμο του 1940, η τρίτης
Βγήκαμε αρκετά γρήγορα από το χώρο γιατί η ώρα ήταν
περασμένη και έπρεπε να φύγουμε.
