Μετά από διάστημα ενός περίπου χρόνου, ήρθαμε και πάλι στην Τουλούζη. Ο κορονοϊός ήταν η αιτία να έχουμε καραντίνα και αναβολές των πτήσεων. Τέλος καλό όλα καλά θα έλεγα μια που τα καταφέραμε. Φτάνοντας απογοητευτική η κατάσταση στο αεροδρόμιο. Όλα τα καταστήματα κλειστά και ελάχιστοι ταξιδιώτες από άλλες πτήσεις, εδώ και εκεί. Όλοι οι πεζοί στο δρόμο με μάσκες όπως και εμείς φυσικά τηρώντας τα εδώ ισχύοντα μέτρα. Οι πρώτες μέρες ήταν βροχερές αλλά χωρίς κρύο. Κοιτάξαμε το δελτίο καιρού και μόλις είδαμε την κατάλληλη μέρα για εκδρομή ξεκινήσαμε. Πρώτη μας στάση το χωριό Lisle-sur-Tarn, που το διασχίζει ο ποταμός Ταρν. Η περιοχή φημίζετε για το κρασί Gaillac, που εδώ είναι οι αμπελώνες. Τα κρασιά είναι σε ποικιλίες κόκκινα, ροζέ, ξηρά λευκό, γλυκά και αφρώδη. Λένε ότι δημιουργήθηκαν από στους Γαλάτες, πριν από την άφιξη των Ρωμαίων και καλλιεργήθηκαν από τους μοναχούς του μοναστηριού του Saint-Michel de Gaillac.
