Μοντωμπάν - Γαλλία

 

Μια μικρή εκδρομή βόρεια της Τουλούζης κατά 60 χιλιόμετρα, μας έφερε στην πόλη Μοντωμπάν που ανήκει στον νομό Ταρν-ε-Γκαρόν της διοικητικής περιοχής Οξιτανίας. Κατά την οξιτανική γλώσσα το όνομα της πόλης αναγράφεται ως "Montalban", που σημαίνει "λευκό όρος". Καθώς η πόλη δεν είναι κτισμένη σε βουνό, ένας πιθανός λόγος γι' αυτό είναι ότι στον χαμηλό λόφο που σήμερα βρίσκεται το κέντρο της πόλης υπάρχουν πολλές  ιτιές, των οποίων το πίσω μέρος των φύλλων έχουν λευκό χρώμα και προφανώς έδινε την εντύπωση ενός "λευκού όρους", ιδιαίτερα δε όταν φυσούσε σχετικά ισχυρός άνεμος. Η ιτιά είναι αποτυπωμένη και στο έμβλημα της πόλης. Το έτος 1780 γεννιέται στην Μοντωμπάν ο επιφανής ζωγράφος Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, όπου και υπάρχει μουσείο. Το δε έτος 1861 γεννιέται στην πόλη άλλος ένας επιφανής καλλιτέχνης, ο γλύπτης Αντουάν Μπουρντ.

 

 

Τουλούζη - Γαλλία

 

Επιστροφή στην Τουλούζη μας και πάλι μετά δυο χρόνια. Η πόλη το ίδιο όμορφη, όμως παντού στην περίμετρο της περιφέρειας συναντάμε γερανούς και νέα κτήρια κατοικιών κουτιών. Πραγματικά η κατάσταση αυτή μου θυμίζει την Μάλτα. Αν και όλα συνεχίζουν να είναι το ίδιο ακριβά, στα μάρκετ, όπως και πριν την παγκόσμια κρίση, στον ενεργειακό τομέα (μετά τις κληρώσεις των Αμερικανών και των προσκυνημένων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προς αυτούς, με την Ρωσία), οι τιμές στο ηλιέλαιο από 2,30 έως 3 ευρώ και η βενζίνη από 1,30 έως 1,50. Είχαμε την τύχη να πάρουμε καύσιμα με 1,34.

Σπάνια συναντήσαμε άτομα που φορούν μάσκα, σε καταστήματα. Όλοι φέρονται λες και δεν υπήρξε ποτέ …πανδημία. Τεστ ή πιστοποιητικά δεν ζητούν ούτε στα αεροπλάνα, από 1 Αυγούστου. Συζητούν στις ειδήσεις μόνο για την εποχιακή γρίπη, μια που το αφήγημα του  Covid19, ήταν μια νοσηρή φαντασίωση.

 Βρήκαμε στην είσοδο της πολυκατοικίας μας και πάλι την αγαπημένη μας Μιμή. Αυτή την φορά φοράει κολάρο με gps για να τον εντοπισμό της. Την γνωρίζω για 20 και πλέον χρόνια, φαίνεται αρκετά γερασμένη, όμως όταν με βλέπει απαιτεί το φαγητό της. 

Κόρφος Κορινθίας

 

Σε απόσταση 115 χιλιομέτρων από την Αθήνα με κατεύθυνση την ανατολική Πελοπόννησο συναντάμε τον Κόρφο που είναι χωριό της Κορινθίας, επίνειο του Σοφικού, που είναι η έδρα του Δήμου. Πολλοί κάτοικοι του Σοφικού, ασχολούνταν με το εμπόριο της ρητίνης κατά δε το έτος 1886, έβγαλαν 500.000 οκάδες. Για τον λόγο αυτό μετοίκησαν στις ανατολικές ακτές της περιοχής, ώστε να εμπορεύονται ευκολότερα, μέσω της θαλάσσης, το προϊόν. Στον Κόρφο, υπάρχουν πολλά χριστιανικά μνημεία. Το σπουδαιότερο είναι το παλαιό Καθολικό της Παναγίας του Στείρι, που κτίσθηκε τον 11ο αιώνα. Από εκεί έχει εξαιρετική θέα, σε ένα μικρό κόλπο με το Πετρονήσι ή Βραχονήσι, με πολλές ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά βλέπουμε την Αίγινα και τα Μέθανα. Ο Κόρφος ήταν επιλογή μας, για να περάσουμε λίγες μέρες μαζί με τα αγαπημένα μας γατάκια.

Το κεράσι της Ιερουσαλήμ

 

Το κεράσι της Ιερουσαλήμ, είναι  πολυετές καλλωπιστικό φυτό, ιθαγενές στο Περού και στο Εκουαδόρ. Σε περιοχές της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας θεωρείται παράσιτο. Είναι πολυετές φυτό και μπορεί να αντέξει ψυχρούς χειμώνες και παγετούς. Ζει περίπου 10 χρόνια. Είναι συγγενικό είδος με την ντομάτα και οι καρποί του εύκολα μπερδεύονται με τα ντοματάκια. Οί σπόροι του περιέχουν την τοξική ουσία στρυχνοκαψίνη. Παρόλο που η στρυχνοκαψίνη είναι τοξική δεν είναι απειλητική για την ζωή αλλά μπορεί να προκαλέσει διαταραχές του πεπτικού συστήματος όπως εμετούς και γαστρεντερίτιδα. Όμως είναι ιδιαίτερα τοξικά για σκύλους και γάτες.

Καρίσσα - Carissa macrocarpa

Ένα από τα λουλούδια του μπαλκονιού μας είναι και η Καρίσσα. Η οποία είναι αειθαλής αγκαθωτός θάμνος, με πολύ όμορφα και αρωματικά λευκά λουλούδια. Οι καρποί του είναι σε κόκκινο χρώμα. Ανήκει στην οικογένεια Apocynaceae. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν η πικροδάφνη, η δαφνούλα και η βίγκα. Ονομάζεται και γιασεμί λόγω της ομοιότητας των λουλουδιών της. Η καταγωγή της  είναι από τη Νότια Αφρική. Ονομάζεται δε και δαμασκηνιά του Νεπάλ. Οι καρποί της τρώγονται.

Επιστροφή το Ναύπλιο

 

Μετά από μεγάλο διάστημα βρεθήκαμε και πάλι στην αγαπημένη μας πόλη, το Ναύπλιο.