Ο διαχωρισμός της κοινότητας ακολουθώντας κυβερνητικές εντολές καλά κρατεί. Οι ανεμβολίαστοι να μη μπορούν να μεταβούν σε κλειστούς χώρους και οι εμβολιασμένοι παρά το πάσο ...ελευθερίας να μη μπορούν να βρεθούν στους ίδιους χώρους, αν δεν έχουν πρόσφατο τεστ. Παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο. Το πιπίλισμα στα δελτία ειδήσεων με τους καλοπληρωμένους ειδικούς συνεχίζετε. Η ζωή μας, ακολουθεί την πορεία της όπως μας την επέβαλαν. Η διασκέδαση μας στην τηλεόραση δεν έχει τίποτα να προσφέρει με πολύ ενδιαφέρον. Ευτυχώς υπάρχει το Netflix, με ταινίες αλλά και ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ. Πρόσφατη ταινία που είδα από τις δεκάδες άλλες, είναι η La ligne de démarcation, une France coupée en deux = Η γραμμή οριοθέτησης, μια Γαλλία κομμένη στα δύο. Θα λέγαμε εθνικός διχασμός. Η γραμμή οριοθέτησης, καταλάμβανε μια ζώνη, από την Ισπανία έως την Ελβετία, 1.200 χιλιομέτρων, που τοποθετήθηκε από τους Γερμανούς για να χωρίσει την κατεχόμενη ζώνη από τη λεγόμενη «ελεύθερη» ζώνη. Αυτά συμβαίναν από τα τέλη Ιουνίου 1940 έως τον Μάρτιο του 1943. Η οριοθέτηση απαγόρευε την ελεύθερη μετακίνηση του πληθυσμού από το ένα μέρος στο άλλο, παρά μόνο με την επίδειξη συγκεκριμένων εγγράφων. Διαδραματίζονται στην ταινία, πολλές ιστορίες, οικογενειακά δράματα, λαθρεμπόριο ανθρώπων και ειδών, από τη μια περιοχή στην άλλη, τραγικές ιστορίες συλλήψεων, από συνεργαζόμενα με τους κατακτητές, προθύμων ατόμων ή ηρωικά κατορθώματα. Κατά τον Μάιο του 1941, ο ναύαρχος Darlan πρότεινε στους Γερμανούς να επιτρέψουν το ταχυδρομείο και τα εμπορεύματα να περνούν πιο εύκολα από τη γραμμή, με αντάλλαγμα τη χρήση από το Τρίτο Ράιχ των γαλλικών αεροδρομίων στη Συρία. Η δε γαλλική αστυνομία να έχει τον πλήρη έλεγχο των μετακινουμένων μεταξύ των περιοχών. Αυτή η συνεργασία θα βοήθησε πολλούς Εβραίους να προσπαθήσουν να περάσουν τα όρια, οδηγώντας τους πολλές φορές σε συλλήψεις αλλά και σε μια τραγική μοίρα.
Απόσπασμα της ταινίας